مگر اصحاب امام زمان علیه السلام کم رنج می بیننند؟!
همین الآن، توی این دوران، یک نفر واقعا دلباخته امام زمان باشه خیلی غصه می خوره! خیلی رنج می بره!….
آقای خندق آبادی شخص سیدی را دیده بود به نام سید عبدالکریم که خیلی ارادت داشت به امام زمان، [سید عبدالکریم] می‌گفت:
اصلا روزی، من اگر یک روز آقا را نبینم اصلا دق می‌کنم!
به او گفته بودند اگر می‌خواهی خدمت حضرت برسی، باید یک سال شب و روز برای امام حسین گریه کنی!
مگر [دیدن امام زمان] شوخیه؟!
گوهر ولایت، امام زمان!
مگر هرکسی می‌تونه؟!
چقدر بهم ریختند امام حسین و دین و قرآن را!
حالا حالا شیعه باید خیلی بلا سرش بیاد.
اگر همان موقعی که سالیان گذشته مردم راه می‌افتادند توی خیابانها [به جای آن فریادها] می‌رفتند در مساجد، با دل سوخته به طرف خدا می‌رفتن [و فریاد می‌زدند] خدایا ولیّ ما را، صاحب ما را برسان! شاید این قدر مدت غیبت طول نمی‌کشید!
“گفتاری بر آمده از دل سوخته‌ی مرحوم آسید احمد رضوی”
منبع: دانش حوزه